Adam Nergal Darski "Spowiedź heretyka. Sacrum Profanum"

Nie wiem, czy to jest dobra książka, ale wiem, że dobrze się ją czyta. I być może włożę kij w mrowisko, ale nie znalazłam w niej nic obrazoburczego, prowokacyjnego, skandalicznego. Może jest więc tak, że każdy znajduje to, czego szuka. Ja byłam ciekawa, co ma do powiedzenia człowiek, który żyje zupełnie inaczej niż ja i który wygrał ciężką bitwę o swoje życie. Znalazłam to, czego szukałam, a nawet dużo więcej. Z tego wywiadu-rzeki wyłonił się obraz ciekawego i konsekwentnego w swoich wyborach artysty, a przy wrażliwego i myślącego faceta.

Sądzę, że potężnym atutem tej książki są jej współautorzy. Nieprzypadkowo z Nergalem rozmawiają osoby, które doskonale go znają. Zarówno Krzysztof Azarewicz, jak i Piotr Weltrowski byli lub są zwiazani z zespołem Behemoth. O liderze grupy wiedzą więc wiele, a to znacznie ułatwia rozmowę. Nie ma przypadkowych i powierzchownych pytań, nie ma zdawkowych odpowiedzi. Wydaje się, że to pogawędka starych dobrych znajomych, którzy nie widzieli się kilka lat i muszą nadrobić zaległości. Czuć, że się lubią, szanują, mają do siebie zaufanie i dlatego coś z tej rozmowy wynika. Przede wszystkim dla czytelnika.

A rozmawiają właściwie o wszystkim. O dzieciństwie, rodzinie, szkole, pierwszych fascynacjach, zauroczeniach i życiowych wyborach. Z tej swobodnej na pozór rozmowy dowiadujemy się, jak wyglądała artystyczna droga Nergala, historia powstania zepsołu Behemoth i wielkiej miłości, jaką jest muzyka. Wydaje się zresztą, że to muzyka i szeroko rozumiana sztuka jest przewodnim motywem tej książki. Od niej wszystko się zaczyna, do niej wszystko się sprowadza. Również kwestie ideologiczne, religijne, społeczne. I nawet jeśli nie zgadzamy się z poglądami Adama Nergala Darskiego, to ich naturalność i prostolinijność z jaką są prezentowane (jakkolwiek by to nie zabrzmiało) pacyfikują negatywne emocje.

Te rozdziały, które budzą zresztą najwięcej emocji poświęcone są chorobie i powrotowi do zdrowia. Nergal otwarcie mówi o swoim życiu sprzed choroby i tak samo uczciwie opowiada o tym, jak zachorował na białaczkę i jak stanął do walki o życie. To nie jest łatwa opowieść. Jest w niej strach, słabość, samotność, czysta fizjologia. I wielka, przeogromna chęć życia.
Ci, którzy czukają w tej książce historii celebryckiego związku Nergala z Dodą, również ją znajdą. Ale w tej historii więcej zwyczajności, niż sansacji - i bardzo dobrze. Gdyż to opowieść o muzyce i pasji; osobista, szczera, mocna.

O tym, że fajnie jest po prostu żyć.

Adam Nergal Darski "Spowiedź heretyka. Sacrum Profanum". Rozmawiają Krzysztof Azarewicz i Piotr Weltrowski, Wydawnictwo G+J Książki, 2012 r.