Alice Hoffmann „Gołębiarki”

"Gołębiarki" to powieść o kobietach; silnych, odważnych, zdeterminowanych. O kobietach, które żyją mimo wszystko i wbrew wszystkiemu. I choć los tragicznie je doświadcza, usiłują żyć i przeżyć. Cokolwiek to oznacza.
 
Cztery bohaterki "Gołębiarek" łączy dramatyczna historia i gołębie, które są ich łącznikiem ze światem. To właśnie one stają się w pewnym momencie istotą, samą esencją ich życia. Kobiety mają za sobą traumatyczne przeżycia, przed sobą niepewną przyszłość. Kanwą ich historii są wydarzenia z 70 roku p.n.e. i walka 900 Żydów zamkniętych w górskiej twierdzy Masada i odpierających ataki Rzymian.

Wśród nich są Jael, Riwka, Szira i Aziza, cztery niezwykłe kobiety. W gołębniku, w codziennym kontakcie z ptakami, poznajemy je krok po kroku, choć to proces niełatwy i długotrwały. Można powiedzieć, że to właśnie gołębie pozwalają nam dotrzeć do istoty ich natury. Poznać sekrety, marzenia, lęki kobiet. Dotrzeć do samego sedna ich samotności i cierpienia.

Riwka straciła męża, a jej córka została brutalnie zgwałcona. Wydaje się, że jej rozpacz nigdy się nie skończy. Jael ma za sobą traumatyczne dzieciństwo, a jej dotychczasowe życie było pasmem nieszczęść. Aziza żyje na granicy dwóch światów; kobiecego i męskiego. Cierpi, bo nigdy nie jest naprawdę sobą. Szira pragnie miłości, której nie może dostać.

Z tego pasma cierpień, lęków, frustracji, niepewności powoli rodzi się siła do walki i determinacja, by żyć. Wydaje się, że bohaterki Hoffmann przeszły w życiu tyle, że już nic gorszego, poza śmiercią, nie może ich spotkać. A śmierć towarzyszy im każdego dnia, więc się jej nie boją. Zaczynają więc żyć; świadomie, w pełni, dla siebie.

Piękna, liryczna historia o kobietach i istocie życia. Opowiedziana prostym, przejmującym językiem. Mądra i wzruszająca.

Alice Hoffmann „Gołębiarki”, Wielka Litera, 2013 r.